ĆWICZENIA ODDECHOWE W TERAPII LOGOPEDYCZNEJ

Czym jest oddech?

Oddech inaczej zwany respiracją to czynność fizjologiczna niezbędna do życia i nierozłącznie związana z prawidłowym mówieniem.

Oddychanie podczas spoczynku to oddychanie statyczne, podczas którego wdech i wydech wykonywany jest nosem. Powietrze przechodząc przez nos zostaje w nim ogrzane, oczyszczone i częściowo nawilżone. Następnie przechodzi przez gardło, oskrzela, oskrzeliki do pęcherzyków płucnych. Jest to prawidłowy tor oddechowy zwany nosowym.

Podczas mówienia jest inaczej. Wdech wykonujemy ustami, jest on krótki i szybki a wydech długi i powolny. Ten sposób oddychania nazywamy ustnym. Wydychane powietrze przechodzi przez krtań gdzie tworzone są dźwięki mowy. Jest to oddychanie dynamiczne i trwa ono tyle, ile wypowiedź.

Przyczyny nieprawidłowego oddychania:

• częste infekcje dróg oddechowych, związane z niedrożnością nosa,
• obniżone napięcie mięśniowe mięśni warg, języka, żuchwy,
• długotrwałe karmienie butelką,
• parafunkcje: ssanie palca, ssanie smoczka, wargi, policzka, kocyka itp.

Konsekwencje nieprawidłowego toru oddechowego:

• wiotkość mięśni warg i policzków, żwaczy spowodowana ciągłym rozchyleniem ust wpływa na jakość jedzenia, nieprawidłowe połykanie typu niemowlęcego, słabe żucie, gryzienie,
• niedostateczne dotlenienie organizmu: płytki oddech wiąże się z niedostatecznym dotlenieniem mózgu i zaburzeniami koncentracji, męczliwością, sennością, powstanie wad postawy,
• częste infekcje górnych dróg oddechowych: przy pobieraniu powietrza przez usta nie dochodzi do ogrzewania powietrza, a zarazki mogą bezpośrednio przenikać do gardła, może to prowadzić do przerostu trzeciego migdałka,
• stale otwarte usta powodują nieprawidłowy rozwój szczęki i są przyczyną powstania wad zgryzu. tyłogryz, zwężenie szczęki, zgryz krzyżowy, zgryz boczny, wychylenie zębów siecznych górnych.
• nieprawidłowe oddychanie powoduje i utrwala wady wymowy.

Dziś prezentujemy kolejną część „LOGOPEDII NA WESOŁO” – ćwiczenia oddechowe

Przykładowe ćwiczenia oddechowe:

• dmuchanie na wiatraczek, piórka, skrawki papieru, watkę,
• wydmuchiwanie powietrza przez rurkę do szklanki z wodą,
• zdmuchiwanie świecy,
• puszczanie baniek mydlanych,
• poruszanie wydmuchiwanym powietrzem piłeczek, samochodzików po stole,
• nadmuchiwanie baloników,
• dmuchanie w gwizdek, instrumentu dęte,
• chuchanie w ręce lub na zamarzniętą szybę (odtajanie),
• wąchanie kwiatków,
• chłodzenie gorącej zupy na talerzu,
• dmuchanie na obiekty pływające po wodzie,
• zabawy z użyciem różnych zabawek np.: „dmuchajki” logopedyczne.

Neurologopedzi: mgr Renata Rzepka, mgr Małgorzata Zięcik – Czarny