Integracja sensoryczna

 

 

 

 

 

 

METODA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ jest kompleksową metodą terapeutyczną stosowaną w terapii dzieci z opóźnieniami w rozwoju psychoruchowym i trudnościami w nauce szkolnej. Twórczyni tej metody, amerykanka Jean Ayres (psycholog kliniczny, terapeuta zajęciowy i pedagog specjalny), wykazała, iż w prawidłowym procesie rozwoju dziecka mają znaczenie trzy podstawowe systemy: dotykowy, proprioceptywny, przedsionkowy.
Zaburzenia przetwarzania sensorycznego wpływają negatywnie na wiele obszarów funkcjonowania dziecka. Opóźniają kształtowanie zdolności komunikacyjnych, rozwój motoryczny, poznawczy, społeczny i emocjonalny oraz proces uczenia się.
Zadaniem terapii integracji sensorycznej jest dostarczanie dziecku podczas jego aktywności ruchowej, kontrolowanej przez terapeutę ilości i jakości bodźców sensorycznych wywołujących w konsekwencji poprawę przetwarzania sensorycznego dziecka . Stosowane ćwiczenia zawsze powinny być dobrane do aktualnych możliwości psychoruchowych dziecka. Podczas terapii nie uczy się wykonywania konkretnych czynności, lecz przez nowe wzorce ruchowe powoduje się właściwe przetwarzanie informacji sensorycznych.

Zajęcia z Integracji Sensorycznej rozpoczną się w listopadzie 2016 i odbywać się będą cztery godziny w tygodniu. W zajęciach uczestniczyć będzie 15 uczniów ze Szkoły Przyspasabiającej do Pracy. Zajęcia prowadzone będą przez dwóch terapeutów: mgr Paulina Kędziora i mgr Katarzyna Szewczyk.

Zajęcia prowadzone metodą SI są bardzo atrakcyjną formą pracy, ponieważ wykorzystuje się sprzęt dostosowany do rozwoju emocjonalnego i ruchowego ucznia. W przyjaznym i bezpiecznym otoczeniu uczy się w sposób efektywny automatycznie przetwarzać i wykorzystywać wrażenia sensoryczne co wpływa pozytywnie na zmianę zachowań w sferze emocjonalnej i motorycznej, zwiększając efektywność procesu uczenia się. Chcąc niwelować skutki tych deficytów i wesprzeć proces terapii uczniów dążymy do stworzenia odpowiednich warunków do stymulacji ich rozwoju.

CELE ZAJĘĆ
Ocena rozwoju procesów sensomotorycznych dziecka.
Stymulacja bazowych systemów sensorycznych w kierunku normalizacji procesów rejestracji, i przetwarzania bodźców.
Stymulacja układu nerwowego i innych układów w celu pokonywania trudności edukacyjnych.
Wspomaganie dziecka w jego własnym dążeniu do samorozwoju.